การเดินทางของสายน้ำ (2)

      

     ที่ใดที่หนึ่งอันแสนห่างไกล น้ำหยดเล็ก ๆ หยดหนึ่งซึมผ่านจากใต้ผืนดินค่อย ๆ รินไหลเข้าร่วมกับหยดอื่น ๆ เดินทางไปสู่มหาสมุทรหยดน้ำเล็ก ๆ หยดนี้เดินทางผ่านแนวรอยดิน ผ่านก้อนกรวดกระฉอกกระเซ็นเมื่อผ่านก้อนหิน บางครั้งปะทะร่องหินไหลเชี่ยวเป็นแก่ง บางคราวได้สบายอยู่ในหนองน้ำนิ่ง ลงอ่าวสงบ โยนคลื่นปั่นป่วนในทะเลก่อนเข้าสู่อ้อมกอดมหาสมุทร

     ชีวิตก็เป็นไปเฉกเช่นเดียวกับหยดน้ำหนึ่งนั้นเวลาเราอยู่ในเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้น มันเป็นเวลาผ่านท่ามกลางการรับรู้ การคิด การตัดสินใจ ยังไม่รู้ถูกผิด ยังไม่รู้ผลกระทบเราได้แต่ทำไปอย่างดีที่สุดสำหรับเวลานั้น

      ต่อเมื่อเวลาผ่านไปเนิ่นนาน เมื่อมองย้อนกลับไปจึงจะสรุปรวมภาพต่าง ๆ และผลที่แท้จริงของมันได้ ไม่ว่าสุขหรือทุกข์ ผิดหรือถูก ล้วนแล้แต่จบไปแล้วทั้งสิ้น กลายเป็นบาดแผล กลายเป็นแผลเป็น กลายเป็นตำนาน กลายเป็นเรื่องเล่ายามค่ำคืนในฤดูหนาวใต้แสงดาวของคราวคำนึง เรื่องของคนคนหนึ่งอาจมีประโยชน์สำหรับใครบางคน อาจไร้สาระสำหรับใครอีกบางคน ถ้ามันไร้สาระโปรดทิ้งมันไปเฉย ๆ อย่างง่าย ๆ หากมันมีประโยชน์ฉันก็ดีใจ ฉันหวังเพียงว่าฉันอาจสร้างความเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆ บางอย่างจากชีวิตของฉัน ชีวิตเล็ก ๆบางอย่างจากชีวิตของฉัน ชีวิตเล็ก ๆ ชีวิตหนึ่งที่เป็นเพียงดั่งสายน้ำไหล..

ผู้แต่ง : ขวัญ เพียงหทัย
หนังสือ : ดั่งสายน้ำไหล