2554-07-30

ค น ข ว า ง โ ล ก



ใครๆที่ฉันรู้จัก ต่างพากันว่าฉัน .. ค น ข ว า ง โ ล ก 


อะไรที่เขาเห็นว่าดี .. ฉันว่าแย่

อะไรที่เขาเห็นอย่างหนึ่ง .. ฉันจะเห็นเป็นอีกอย่าง

พวกเขาถามฉันว่า ทำไมฉันจะต้องตรงข้ามไปเสียหมด

ฉันตอบว่าเปล่า ฉันไม่ได้พยายามจะตรงข้าม

ฉันไม่ได้พยายามจะแตกต่าง

เพียงแต่ฉัน .. ก็มีทางของฉัน

และเพียงแต่ทางของฉัน เผอิญไม่เหมือนคนส่วนใหญ่



ทำไมต้องพยายามจะแตกต่าง?

เพื่อให้กลายเป็น " ผู้ นำ ส มั ย " อย่างนั้นหรือ?



"ผู้นำสมัย" ไม่ว่าจะขยันสร้างสรรค์สิ่งใหม่อย่างไร

เขาก็ยังคงเป็น " ผู้ ห นี ส มั ย " อยู่ด้วยเสมอ

เพราะยุคสมัยนั้นมีไว้สำหรับผู้ที่คอยก้าวตาม

ที่ฉันเรียกว่า .." ผู้ ต า ม ส มั ย "

เมื่อก้าวตามทัน ก็คงต้องหนีกันเรื่อยไปไม่สิ้นสุด



แล้วอะไร คือคำว่า " เ ป็ น ตั ว ข อ ง ตั ว เ อ ง "  ?

เพียงแค่ไม่ต้องตามสมัย หรือหนีสมัย

แต่ดึงเอาส่วนที่คิดว่าเหมาะกับตัวเองมาใช้

เท่านี้ก็น่าจะเพียงพอแล้วมิใช่หรือ?



ทำไมพวกเขาถึงเห็นฉันเป็นแบบนั้น .. คนขวางโลก

ส่วนที่ฉันเห็นพ้องกับคนอื่นว่าดี ว่าสวย ว่าใช่ นั้นก็มี

เสียงของผู้คน .. นั่นคือ ก ร ะ แ ส 

และฉันก็ไม่เคยกระโดดลงท่ามกลางมันแม้สักครั้ง

ฉันก็แค่ยืนอยู่ในพื้นที่เล็กๆของฉัน ณ จุดกึ่งกลางของวงกระแส

แ ล้ ว ฉั น ไ ป ข ว า ง ใ ค ร ? 



ถ้าวาดเส้นทางของคนแต่ละคนบนโลก

ก็จะได้ภาพของโครงสร้างที่ซับซ้อนขนาดมหึมา

และในรายละเอียด ก็คือเส้นที่ลากผ่านตัดกันแทบทั้งสิ้น

ถ้ า บ อ ก ว่ า ฉั น ข ว า ง เ ธ อ   . .   เ ธ อ เ อ ง   ก็ ข ว า ง ฉั น เ ช่ น กั น  




ฉัน .. ไม่เคยขวางโลก

โลก .. ไม่เคยหยุดหมุนเพื่อใคร

แล้วเพราะเหตุใด .. ฉันถึงต้องเป็นอย่างที่คนอื่นต้องการ

ผิดไหม .. ที่ฉันเห็น ในสิ่งที่พวกเขาไม่เห็น

ผิ ด ไ ห ม . .   กั บ สิ่ ง ที่ ฉั น คิ ด   กั บ สิ่ ง ที่ ฉั น เ ป็ น   กั บ สิ่ ง ที่ ต้ อ ง ก า ร 


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

2leep.com