ระยะสุดท้าย

ชายหนุ่มวัย 18 คนหนึ่งกำลังป่วยด้วยโรคมะเร็ง...

มะเร็งระยะสุดท้ายที่ไม่สามารถเยียวยารักษาให้หายได้อีกแล้ว 

และก็พร้อมจะจากไปในทุกขณะ

เขาใช้ชีวิตอยู่กับบ้านมาตลอด มีคุณแม่เป็นผู้ดูแล

แล้ววันหนึ่งเขาก็เกิดเบื่อหน่ายชีวิตประจำวันอันจำเจซ้ำซาก 

อยากจะออกไปนอกบ้านสักครั้ง

เมื่อรับรู้ความในใจของบุตรชายเช่นนั้นแล้ว 

ไหนเลยผู้เป็นมารดาจะไม่โอนอ่อนผ่อนตาม

เขาจึงมีโอกาสออกไปเดินเล่นละแวกบ้าน ผ่านร้านค้า

มากมาย...จวบจนพบร้านขายซีดีแห่งหนึ่ง

เขาก็ต้องหยุดชะงัก

จ้องมองเข้าไปในร้านแห่งนั้น..ที่นั่นเขาได้เห็นเด็กสาวรุ่นราว

คราวเดียวกันคนหนึ่ง

และในทันใดชายหนุ่มก็แจ่มชัดอย่างยิ่งว่าเธอคือรักแรกพบของ

เขาที่อุบัติขึ้น ณ บัดนั้น

เขาเดินเข้าไปข้างในร้าน ขณะสายตาจับจ้องอยู่แต่เธอ 

กระทั่งมาหยุดยื่ตรงหน้าเธอโดยไม่รู้ตัว

"จะให้ฉันช่วยอะไรได้บ้างคะ" เธอเอ่ยถามพร้อมกับส่งยิ้ม

ช่างเป็นรอยยิ้มที่หวานที่สุดเท่าที่เขาเคยสัมผัส มันทำให้เขา

อยากประทับริมฝีปากเธอในทันที เขาตอบตะกุกตะกักออกไปว่า

"เอ้อ ผมอยากได้ซีดีสักแผ่นครับ"

จากนั้นก็ทำทีหันไปเลือกซีดีได้แผ่นหนึ่ง ก่อนจะกลับมาอยู่เบื้อง

หน้าเธออีกครั้งเพื่อชำระเงิน

"คุณอยากให้ฉันห่อกระดาษด้วยมั้ยคะ" 

เธอถามพร้อมส่งยิ้มหวานมาให้ด้วยอีกหน เขาพยักหน้า

เธอจึงหันหลังไปจัดการให้จนเสร็จเรียบร้อยแล้วยื่นให้ชายหนุ่ม

กลับมาถึงบ้านเขาจัดการเก็บแผ่นซีดีไว้ในตู้ 

เพราะไม่ได้สนใจบทเพลงในแผ่นซีดีแม้แต่น้อย

สิ่งที่เขาสนใจก็คือคนขายนั่นต่างหาก

หลังจากวันนั้นแล้ว ชายหนุ่มก็แวะเวียนไปที่นั่นเป็นประจำทุกวัน

ซื้อซีดีมาวันละแผ่นเสมอ พร้อมกับอนุญาต

ให้หญิงสาวห่อกระดาษทุกครั้ง

รวมทั้งเมื่อกลับมาบ้านก็เก็บมันไว้ในตู้เหมือนที่เคยปฏิบัติมา

เขารู้สึกขวยเขินที่จะชวนเธอออกไปเที่ยวด้วยกัน

ทั้งๆที่เบื้องลึกนั้นปรารถนาเหลือเกิน

แต่ก็...ไม่กล้าพอ!

เมื่อคนเป็นแม่รับรู้ในเวลาต่อมาท่านก็คะยั้นคะยอให้ลูกชายทำ

ตามใจปรารถนาของตน

รุ่งขึ้นเขาจึงรวบรวมความกล้าทั้งหมด ไปยังร้านนั้นอีกครั้ง

ซื้อซีดีหนึ่งแผ่นเหมือนวันก่อนๆ และระหว่างที่เธอหันหลังให้นั้น

เขาก็ตัดสินใจทิ้งเบอร์โทรศัพท์ของตนไว้บนโต๊ะก่อนวิ่งออก

จากร้านไป

สองสามวันต่อมาคุณแม่ก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ 

ฃจึงรับสายและพูดว่า

"สวัสดีค่ะ" หญิงสาวในร้านขายซีดีนั่นเองที่เป็นผู้โทรมา

เมื่อสาวน้อยถามหาคนเป็นลูกชาย

ผู้เป็นแม่ก็เริ่มร่ำไห้ แล้วบอกว่า

"หนูคงไม่รู้หรอกว่า...เขาเพิ่งจากไปเมื่อวานนี้เอง"

ถัดจากนั้นเสียงจากคนถามก็คล้ายจะถูกปลิด 

คงเหลือแต่เพียงเสียงสะอื้นเบาๆของผู้เป็นแม่

ในวันนั้นเอง ผู้เป็นแม่ก็เข้าไปในห้องของลูกชายเพื่อหวนระลึก

ถึงเขาอีกครั้ง...

เริ่มด้วยการสัมผัสเสื้อผ้าที่เขาเคยสวมใส่

และทันทีที่เปิดประตูตู้ ก็ต้องประหลาดใจ

เมื่อพบซีดีที่ยังห่อกระดาษไว้ กองอยู่เต็มไปหมด

คุณแม่เลือกหยิบมาแผ่นหนึ่ง

นั่งลงบนเตียงและเริ่มแกะออกดู

ทันใดนั้นก็มีกระดาษเล็กๆแผ่นหนึ่งหล่นลงมา

คุณแม่หยิบมันขึ้นมาอ่าน "สวัสดีค่ะ คุณดูน่ารักจังเลย 

คิดอยากออกไปเที่ยวกับฉันบ้างรึเปล่า"

กระทั่งเธอแกะซีดีแผ่นถัดๆมา

ก็ยังพบกระดาษแผ่นเล็กๆ มีข้อความเช่นเดิม...