รดน้ำศพ

มือที่ขาวซีด ของศพแบรับน้ำ

ของผู้ที่มารดน้ำศพ กำลังรดกันอยู่

ด้วยความเคารพ ความอาลัยอาวรณ์

และก็มีเสียงของผู้ที่มารดน้ำศพ 

กล่าวเบาๆว่า

"ขอให้ไปดีนะ"

"จงไปสู่ที่ชอบที่ชอบเถิดนะ"

คนแล้วคนเล่าที่เข้ารดน้ำศพ

ศพก็คงแบมือรับน้ำของทุกคนโดยอาการอันนิ่งสงบ

เหมือนราวกะว่า ศพกำลังจะบอกบางสิ่งบางอย่าง

กับทุกๆคนอยู่

มีใครบ้างหนอที่พอจะเข้าใจบ้างว่า

ที่ศพกำลังแสดงให้เห็นตอนนี้

คือ คำพูดของศพที่อยากจะบอกเราว่า

“ดูซิ เราไม่ได้เอาอะไรไปเลยนะ..คุณเห็นไหม ? ”

“ยศและลาภหาบไปไม่ได้แน่

เว้นเสียแต่ต้นทุนบุญกุศล...”

มือนี่แหละที่เราพยายามกอบโกย ฉวยโอกาส แสวงหา

ไขว่คว้าทุกสิ่งทุกอย่าง เพื่อให้ได้มาครอบครอง

ในสมัยที่เรายังมีชีวิตอยู่นั้น

และทุกสิ่งทุกอย่างนั้น มือนี่แหล่ะที่กอดสมบัตินั้นไว้

ว่ามันจะต้องเป็นของเราคนเดียวเท่านั้น

แต่...ขณะนี้เราไม่มีอะไรเลย

เราไม่ได้เอาอะไรไปเลย

ทุกสิ่งทุกอย่างเราต้องทิ้งหมด

สมบัติที่หามาและรักษาหวงแหนไว้

ก็ต้องตกเป็นของคนอื่น

และในที่สุดก็ไม่มีใครสามารถเอาไปได้สักคน

แล้วจะมัวบ้ากันทำไม จะทุกข์กับมันทำไม

อย่ามัวทุกข์กับมันอีกเลย

ดูมือของเราเสียซิเอาอะไรไปได้บ้าง