คาดไม่ถึง

จะตายเมื่อไหร่ ?

จะตายที่ไหน ?

จะตายด้วยสาเหตุอะไร ?

เมื่อตายแล้วไปจะไหน..?

คงไม่มีใครสามารถรู้ได้ล่วงหน้า ยกเว้นท่านผู้มีญาณวิเศษเท่านั้น

ที่จะสามารถรู้วันตายของตนเองได้

เราคนธรรมดาสามัญชนก็รู้ได้แต่เพียงว่า 

ไม่ตายในบ้าน ก็ตายนอกบ้าน 

ไม่ตายกลางวัน ก็ตายกลางคืนเท่านั้น

แต่คนบางคน ไม่เคยรู้เลยว่า

คนเราก็มีวันตายเหมือนกัน

เรื่องความตายนั้น

เมื่อพูดถึงแล้ว ทุกคนล้วนกลัว ล้วนหวาดระแวงต่อความตายกันทุกคน

ไม่อยากได้ยิน ไม่อยากคิดถึง ไม่อยากพูดถึง

คิดถึงแล้ว พูดถึงแล้ว ทำให้ไม่สบายใจ หดหู่ใจชอบกล

คนที่ไม่กลัว ก็คงมีแต่พระอรหันต์เจ้าเท่านั้น 

ที่ท่านไม่มีความหวั่นไหวต่อเรื่องนี้ 

ถ้าคนธรรมดามีกิเลสหนาตัณหาบิ๊ก ก็ล้วนต้องกลัวกันทั้งนั้น

เพราะว่าความตายนั้น มันเป็นมหันตภัยที่ใหญ่หลวงยิ่งนัก

เมื่อมันมาเป็นสมบัติของใครเข้าแล้ว

ชีวิตทั้งชีวิต ทรัพย์สมบัติทุกชนิดก็หมดสิทธิ์เป็นของเรา 

ความสุขที่มีอยู่ ก็ต้องหลุดมือไป

ในเมื่อความตายได้มาถึง

ใครจะรู้ว่า 

“วันพรุ่งนี้ คือ วันตายของเรา"

ทุกๆคนล้วนแล้วแต่เป็นนักโทษประหาร

ที่กำลังรอการตัดสินจากพยามัจจุราชกันทั้งนั้น

วันตัดสินโทษประหารของสัตว์ทุกชนิด

ล้วน เป็นเรื่องที่ “คาดไม่ถึง” และ "รู้ไม่ได้" ทั้งสิ้น 

เพราะว่าความตาย ไม่ได้บอก

หรือแจ้งให้เรารู้ล่วงหน้าว่าจะลงมือวันไหนมาถึงเราวันไหน

อาการเจ็บป่วยที่กำลังเป็นอยู่ไม่อาจนับได้ว่าเป็นสัญญาณเตือนภัย

ว่าเราจะต้องตายวันไหน

เป็นแค่เพียงลักษณะแห่งความทรุดโทรมของร่างกายเท่านั้น

คนที่จะต้องตายไม่ต้องเจ็บป่วยเลยก็ได้

พยามัจจุราชไม่เคยเห็นแม้แก่สินจ้างรางวัล

หรือการขอร้องแต่ใดๆ ไม่มีความสงสารต่อคำอ้อนวอนที่น่าสงสารที่สุด

ความตายไม่เลือกว่า เขาคน ๆ นั้นจะเป็นใคร 

ร่ำรวย หรือยากจนเข็ญใจแค่ไหน

พร้อมหรือยังไม่พร้อม

ไม่มีการเลือกเวลา สถานที่ เมื่อได้เวลาก็จะลงมือทันที

ไม่ว่าขณะนั้นเราจะอยู่ที่ไหน ตรงไหนก็ตาม

จะมีความสุขอยู่ก็ตาม ทุกข์อยู่ก็ตาม

ทำบุญอยู่ก็ตาม ทำบาปอยู่ก็ตาม

ความตายไม่เคยรอความพร้อมของเรา

ความตายจะทำหน้าที่ของเขาทุกวัน

ไม่เลือกวันหยุด วันชดเชยใดๆทั้งสิ้น

คล้ายๆกับความหมดอายุของอาหาร

ไม่ได้เลือกว่าเราจะเก็บมันไว้ที่ตรงไหน

ดูซิ......เพื่อนเราก็ถูกพยามัจจุราชได้พาไปแล้ว

คนที่เราเคารพรักนับถือ ท่านก็พาไปแล้ว

คนที่อยู่ข้างๆบ้านเราก็ ท่านก็พาไปแล้ว

อีกไม่นานท่านคงมาพาเราไป

แล้ววันนี้...คุณเตรียมตัวรอท่านมารับแล้วหรือยัง ?