สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า...คน

สิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตเรา.....คือชีวิตเรา

สิ่งที่มีค่าที่สุดในใจเรา....คือหัวใจเรา

อย่าเอาชีวิตทั้งชีวิตไปยกให้ใคร

อย่าเอาใจทั้งใจไปยกให้ใครคนเดียว

อย่ายกสิ่งที่มีค่าที่สุดและดีที่สุดของเราไปให้ใครดูแล

เพราะไม่มีใคร...ที่จะดูแลมันได้ดีไปกว่าตัวเราเอง

อย่าปิดกั้นความรู้สึกของหัวใจ

อย่าบอกว่าเกิดมาเพื่อรักคน ๆ เดียว

คนใจแคบเท่านั้น...ที่เกิดมาเพื่อรักคนได้คนเดียว

เราสามารถรักใครต่อใครได้มากมาย

ขอเพียงให้รู้จักหน้าที่ของความรัก

หน้าที่ที่จะปฏิบัติต่อคนที่เรารัก

รักต่างแบบ...ปฏิบัติในหน้าที่ต่างกัน

แล้วเมื่อวันใดวันหนึ่ง...

คนบางคนไม่แยแสกับความรักที่เรามีใคร

เราก็ยังคงเหลือใครต่อใครอีกมากมาย...

และไม่เห็นต้องเจ็บเจียนตาย...

ถ้าเรามั่นใจ...ว่าเราทำหน้าที่ให้รักนั้น เต็มที่แล้ว

อากาศ...ร้อนอบอ้าว

ออกมายืนคุยกับแสงแดด

อากาศหนาว...หนาวขาดใจ

ออกมาหาอุ่นไอลมหนาว

เราจะรู้ว่าร้อนหรือหนารว ก็ต่อเมื่อเราได้สัมผัสกับมัน

ก็เหมือนความรัก...อยากรู้ว่ารสชาดเป็นอย่างไร

ก็ต้องไปสัมผัสกับมัน...แต่อย่าทรมานตัวเอง

ด้วยการยืนตากแดดนาน ๆ หรือยืนต้านทานลมหนาว

ถ้ารู้ว่าร้อนนักก็หลบที่ร่ม

ถ้ารู้ว่าหนาวนัก ก็ก่อเตาผิง

ความรักจะไม่ทำร้ายเรา...แสงแดดจะทำให้เธออุ่น

ลมหนาวจะทำให้เธอหลับสบาย